Gałczyński Konstanty Ildefons - Koncert fortepianowy

Gałczyński Konstanty Ildefons
Koncert fortepianowy

Preludium
Już motyle rozkwitają -
to rzeźbione są sekundy;
bije muzyka od ziemi
wielokształtna i nadmierna -
i muzyka jak powietrze
ponad domem pięknych kobiet
falą słoną, szumem gniewnym
spada, cieknie i zastyga.
Tylko, że znów,
tylko, że im -
cieniom drzew leżącym jak flety,
jest mało.

Poranek
To szumi ziemia. To drzewa z niej wyrastają.
Niebo oddycha. Obłoki wychodzą z domu.
Przestrzeń ucieka. I tylko szafir na wargach.
I piasek złoty na włosach. I smutek podobny do dębu.

Chór Idiotów
My nie wiemy, żeśmy tacy ładni,
ale kochamy róże,
gołębie, srebrne dachy, kształty w sen wprawiające,
linie schylone...

Triumf Cezara
Precz odrzucił togę wyszywaną w krwiste meandry,
złoto wszelkie i dumę, ręką uciszył tłum;
nie chce nawet sandałów ze słońca spadłych na ziemię.
Cezar - wystąpi - nago.

Bal komarów
My brzęczymy nad wodą,
nad wodą, która uśnie;
woda to głupstwo srebrne,
komar - mała zagadka.
I tak będziemy brzęczeć
do końca, do ostatka,
aż umrzemy nad wodą,
umrzemy, zabzykamy...
Wtedy woda się wzniesie
(o, wodo podniesiona!)
wczorajszy księżyc wzejdzie,
duży, humorystyczny.

Burza w Amsterdamie
Ach, tyle złotych okien! to wszystko skutki piorunów;
drzewa się naradzają:
- Co robić?
- Co robić?
- Co robić?
Wiatr histeryczny lata i z drżących rąk profesorów
wyrywa łacińskie księgi, z ksiąg słowa, a ze słów słodycz.

Przemarsz aniołów
Kołyszemy, pochylamy,
całujemy, oddalamy -
aniołowie.

Nastrajamy, poprawiamy,
otwieramy trudne bramy -
aniołowie.

Przebaczamy, istniejemy,
usypiamy, miłujemy -
aniołowie.

Deszcz pijemy, nic nie jemy,
kwiaty w lustrach, szafir niemy -
aniołowie.

Coda
Uspokojony ocean.
Nie szumi fala.
Ten wiatr jest piękny, piękniejszy
gdy się oddala.

Czytany: 5236 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy