Gałczyński Konstanty Ildefons - Czterdziesty szósty Kraków

Gałczyński Konstanty Ildefons
Czterdziesty szósty Kraków
Jesień. Już liście kolorowe
jak wstążki na gitarze mojej.
u Noworolskiego Palester pije
"Pół czarnej" z niepokojem:

- Bo jesień, wie pan, głupia historia:
grypa i wiatr, i oratoria.

W Mariackim (złoto wśród purpury,
które się spina z nią jak brosza)
stoją sobie cztery figury
dobrego majstra Wita Stwosza,

więc z łezką patrzę nostalgiczną
na sztukę dobrą, nie hermetyczną.

A przed Mariackim (co ja bazgrzę!)
fotografują Amerykanie
stare nagrobki, ale także
gołąbki srebrne niesłychanie,

a dzwony dzwonią... człowiek rzekłby.
Niebo czy - <>?

To - sans rancune. Bo trzeba przyznać:
(zdanie samego jest Jerzego),
że dziwna byłaby ojczyzna
bez <>,

w ten fiolet tylko nieco czerwieni,
wtedy się wszystko na lepsze odmieni.

Tylko - łagodnie. Lecz na mą mamę!
po cóż ja palce pcham pomiędzy?
Ta rzecz - to nie mój departament,
mój departament to jest: księżyc,

gitary, szpady, żart Pinokia
i w ogóle angelologia.

Ech, mój Krakowie krakauerski,
wypić by cię jak wino z dzbanka!
Tu jeszcze graja. "Jarmark perski",
tu błyszczy Skierski i Ciecierski,
tu śpiewa "Krysia Leśniczanka":

CESARZU, CESARZU,
SZLACHETNE IMIĘ TWE,
CESARZU, CESARZU,
TWÓJ KRAKÓW MÓWI: NIE.

A po teatrze z Kaziem Wyką
gadamy sobie o <>,
o wierszach z sensem i z muzyką,
o Wenecji i o miłości,

i o fistaszkach, i o knedliczkach,
i o rysuneczkach Jana Kamyczka;
i wschodzi księżyc, cham bezsenny,
ale prawdziwy, przedwojenny,

więc znów na Planty, uliczkami,
po tym księżycu, jak po wodzie
(albo po chromatycznej gamie),
nad Wisłę, gdzie buszuje młodzież
i do znudzenia, do migreny
nuci nad Wisłą durne refreny,
np.
"Góralu, czy ci nie żal?"
albo
"LIRYKA LIRYKA
TKLIWA DYNAMIKA
ANGELOLOGIA
I DAL".

Czytany: 4012 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy