Staff Leopold - Ballada - wiersze.annet.pl

Staff Leopold
Ballada
Jestem woźnicą.
Jechałem bystrą okolicą,
Gdy się przechodzień napatoczył
I do kolaski mojej wskoczył.
Zawołał: "Jazda'" - "Dokąd?" - rzekę. -
"Przed siebie, naprzód' Przez tę rzekę,
Przez tamtą górę'" - Mówię wprost:
"Rzeka bez mostu.a - ^Zrobię most.s -
"Góra jak mur spadzista." - "Celem
Moim jest przebić ją tuneleaa.
Po drugiej stronie, gdy to sprawię,
Ogromny, pyszny gmach wystawię,
A w nim muzyczną, świetną sale,
Jakiej nie znajdziesz równej wcale..,
A w świetnej sali tej organy,
Jakich Bach nie znał uwielbiany.
A dla organów stworzę pieśni,
O jakich żaden geniusz nie śni,
A do tych pieśni takie słowa,
Ze się zadziwi ludzka mowa.
Obudzę zachwyt i zdumienie,
Ekstazę, rozkosz, upojenie."
I mówił z taką ognia siłą,
Że mi się w głowie zamąciło.
Konie pędziły jak wichury,
Lasy mijały nas jak chmury.
Widziałem chaos i żywioły,
Tęcze i skrzydła, i anioły,
Mgławice, gwiazdy i komety,
Słyszałem lutnie, harfy, flety,
Popadłem jakby w sen opilczy...
Gdy się przecknąłem, słucham; milczy.
Myślałem: Zdrzemnął się znużony.
Przetarłem oczy z mgły szalonej
Lecz gdy się obejrzałem,
Nikogo nie ujrzałem.
Gościa nie było. W głowę zachodzę.
Wypadł po drodze?

Czytany: 2143 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy