>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Bory
Bory! Bory! W tym krzyku pierwotnym się mieści
Ostra woń mchu, paproci, próchna i żywicy;
Świst oszczepu; ryk głuchy rannej niedźwiedzicy;
Spływ krwi wroga na ołtarz z noża rękojeści;

Głęboki jak szum własnej, serdecznej tętnicy
Jęk bierny branki, którą zdobywca bezcześci,
Gdy dąb wojenny z sosną kapłańską szeleści
O ciemnych żądz odwiecznej, świętej tajemnicy;

Moc uparta jak starość, zdrowa jak żywioły,
Twarda jak głazy w leśne stoczone wądoły,
Na których wieków deszcze i dzikie pioruny

Wyryły druidyczne, tajemniczo runy,
A duch treść ich przeczuwa w surowe wieczory,
Gdy lęk ust w szumie sosen szepce: Bory! Bory!



Czytany: 1846 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ