>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Rana

W tkalniach moich podziemi w kuźniach głuchych ciemnic
Dniem i nocą pracuje w gorzkim czoła pocie
Tłum smutnych najemników i bladych najemnic
Na płaszcz mój purpurowy i koronę w złocie.

Król potężny, chorzeję ze sromotnej rany,
Którą wróg w pierś mi zadał, gdy byłem bez zbroi...
Za to głaz przed mną żłobi cześć waszą kolany:
Bo tylko u nikczemnych ta rana się goi,

A lico me ból zdradza... Pierś ranną płaszcz kryje...
Uśmiech znam jeno, jeśli w czci na twarz padniecie.
Rany od dawna oczy nie widzą niczyje...
A dziwnie się z nią dzieje... Jeno wy nie wiecie...

Nie mam już czci dla siebie-więc trza mi czcicieli
W czci was trzyma majestat płaszcza, czaru siła
Gdybym pierś odkrył w twarz by mi wszyscy plunęli.
Ta straszna rana dawno się na mnie zgoiła!



Czytany: 1610 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ