>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Dobroć szczęśliwych

Pijane było boskie serce wesełnika,
Iż przeżył znów dzień piękny, wolny jak szał lotu.
Radość wisiała nad nim jak jedwab namiotu,
A myśli szczęściem tchnęły jako miodem gryka.

W noc, gdy dziękczyniąc spoczął w komnacie, spotyka
Wzrokiem cień, co snadź wszedłszy wyrwą żywopłotu,
Wpełznął oknem i bacząc na drogę odwrotu,
Kocim krokiem złodzieja ku skrzyni pomyka.

Weselnik serce pełne miał, lecz pustą skrzynię.
Złodziej próżnię i zawód znalazł w jej głębinie
I gdy, rozczarowany, zbiera się do drogi,

Rzekomo śpiący rzucił mu cichcem pod nogi
Jedyny pierścień, własną radością rozrzutny,
By od szczęsnych i złodziej nie odchodził smutny.



Czytany: 2261 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ