Przerwa-Tetmajer Kazimierz - Marzenie

Przerwa-Tetmajer Kazimierz
Marzenie

Zdaje mi się, żem gdzieś dawno,
przed tysiącem wieków może,
mieszka w kraju jasnym, ciepłym,
otoczonym w krąg przez morze.

Lekkim wiatrem wolno, sennie
kołysane długie liście
z drzew zwisały tam wysokich,
w słońcu mieniąc się srebrzyście.

Kędy spojrzeć, morze kwiatów
nieprzejrzane, nieskończone,
morze woni i kolorów
w którakolwiek spojrzeć stronę...

Tyle woni, że obłoki
odurzone od niej płyną
ponad ziemią wolno, sennie,
jasnych, ciepłych sfer głębiną.

Tyle daleko widać góry,
błękitnieją w sinej dali,
to się cofa wolno, sennie.
zda się, że woń w siebie wdycha.

Gdzieś daleko widać góry,
błękitnieją w sinej dali,
swe zielonozłote stopy
w ciemnomodrej kąpiąc fali.

W szafirowym, lśniącym niebie
słońce świeci się promiennie
i po morzu ciemnomodrym
blask rozlewa wolno, sennie.

Cicho w okrąg - - cichy spokój
śle pogodny uśmiech ziemi,
morzu, niebu... My oboje
w owej ciszy leżym niemi.

Najpiękniejszej z wszystkich kobiet
do mej piersi tuląc łono,
wolno, sennie płynę wzrokiem
w przestrzeń morza nieskończoną...

Czytany: 2820 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy