>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Tylko twój
Nie darmo szumiał potok, szarpiąc się a kamieniach,
Gdy niegościnny parów w koryto zamieniał -
I nie darmo lawina toczya się z turni,
Gdyż dokonała dzieł swych: stali ludzie cmurni
Patrząc na wieś zniszczoną i zwłoki zabitych...
I nie darmo kiełkował żołądź w mech spowity:
Wyrósł krzepki, w szlachetnej liści swych ozdobie,
Wyżej nad inne drzewa i szumiał o sobie.

Kropla deszczu, pracując, wyżłobiła skałę -
Wzrastały perły w muszli - nieśpieszne, lecz trwałe...
I tylko twój, człowieku, wysiłek bez granic
Poszedł na wiatr, na marne, na przekór i na nic.



Czytany: 4425 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ