>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Kantylena
Smutne są drzewa, kiedy w dłoniach słów
deszcz tylko został,
długie są drogi, kiedy brak mi słów
na drogach prostych.
Pęki mdłych kwiatów więdną w cieniach snu
na brudnej ciszy.
Ciężkie są noce. Na pylonach snu
krew mnie kołysze.
W mocnych fontannach bezgranicznych barw
szarość uwiędła.
Noc znów przekwitła w korytarzach barw
na jasnych pędach.
A skrzydła ptaków jak ostatni dar
więdną na wietrze.
A do mej śmierci jak ostatni dar
jest tylko przestrzeń.



Czytany: 1736 razy


=>

Najnowsze




Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ