>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

"Z nadzieją. Tren XXVII"
Z nadzieją. Tren XXVII
Ten wiersz dedykuję pamięci Śp. wujka Józkowi Kowalikowi OMI i Piotrkowi Dejnece

Dwie natury człowieka.
Druga bardziej wątła i licha,
której było dane aż tyle lat przeżyć,
nim śmierć przyszła cicha.

Spotkamy się, drogi wujku
na pastwiskach niebieskich
po mojej ziemskiej wędrówce,
bo tam teraz jesteś.

Odszedłeś po nagrodę do wieczności.
Niech nasze serca się rozpalą
ogniem wiary i miłości
w codziennych naszych zmaganiach.

Pan przyjdzie z pomocą utrudzonemu,
niech więc nasze łzy z policzków obetrze,
by niebem stawała się ziemia.
Mam nadzieję, że szczęśliwy jesteś.

                                              Czw. 16.11.2017 8:22
                                              mój pokój


Czytany: 279 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ