>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

...tak jesiennie...
choć jeszcze lato
drzewa liście już gubią
złociste jak słońce
miodowe niczym usta
wśród aronii płoną

i tak od swojego narodzenia
po kres ogniście się wypala
lecz w swoim owocu wartość zostawia
na chorobę czy cierpienie
na chłodne wieczory uśmiech serca
co szczęście niosą wspomnieniem

też tak patrząc na łąki zielone
i pola z których plon już zebrany
to jeszcze się zieleni od kukurydzy
pięknie obszar nasz podobny jest do Irlandii
lecz świerszcze grają tylko w naszych lasach

niebawem już wejdziemy w złote komnaty
niczym w ogród rozkoszy spojrzenie nadziwić
szczęśliwością strumyka co wciąż płynie dalej
spokojnie tak dźwięcznie wciąż z prądem do przodu
porywając ze sobą to co się w nim zatopi...

Czytany: 212 razy


=>

Najnowsze




Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ