Radosław Parol - ogrody lata

Radosław Parol
ogrody lata
ponieważ w świetle tego co rozminę
zostaje zagadka ilorazu
wyników
dodawania z odejmowaniem
podniesionego
do potęgi znaku
e w o l u c j a
gdzie nowy premier
premier teatru z nad znaku
c z ł o w i e k
w ilorazie inteligencji swojego
olbrzyma
pozostaje mimo wszystko zagadką
nie-do-usunięcia
bez cienia objęcia
republiki otwartych umysłów
poszukujących
nowych lądów
z oddali - spogląda
przybysz wyspy bez-luda
dla wielko-ludnego
okrucha
pyłu wszechświata
zdziwiony
woła i tęskni za
zgony
milionów miłosnych uników
potęgi zbawiennych
nawyków
oddanych z nad rzek i sadów
jabłek
rozkołysanych gadów
sąsiednich związków z duszą
bez której się nie ruszysz
***************************
kariera
***************************
a gwiazdy spadają
mimo wszystko
nie-stety
w podtekście
znaczeń
chwili

abyśmy się rozmyli
abyśmy tylko zdrowi
głów swoich nie rozbili

o coraz nowe lądy
z nad których nie spogląda
żadna zaćmiona skaza
ni misa
krajobrazu

---------------------------

z nad przepaści

Czytany: 163 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy