>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Na wieki
Wyrzuciłeś mnie z serca swojego
nagą pozostawiłeś na pastwę losu

zziębnieta leżałam i łzy z oczu spływay
zatapiając po trochu aż tchu brakowało

nagle poczułam cień-śmierci cień
przysiadł się obok i osłonił od wiatru

dłoń polożył na skroni-ciepłą i delikatną
jeszcze rzekł-nie podawaj się

jeszcze Cię nie zabiorę jeszcze na Ciebie czas
tylko wez się w garść i będzie dobrze

serce uśmiechnęło się ze wstydem
miłość malutką dusza otrzymała

Ty mnie wyrzuciłeś śmierć życie dała
przyodzienie i dalej iść kazała

teraz zobacz czy ubiór potrzebny jest
do śmierci liczy się skrucha i Miłość

własnie ciało do Ziemi idzie dusza do Pana
wie On kiedy powołać ma i radość dać...



...w Raju na wieki
Czytany: 231 razy


=>

Najnowsze




Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ