Rafał Wyindywidualizowany - Chlew

Rafał Wyindywidualizowany
Chlew
gdy pojąłem bagno świata
pokochałem swe marzenia
mogłem bowiem w nich czarować
tworząc światy bez cierpienia

niebywałe są to chwile
gdy się człowiek bawi w Boga
lecz powroty z rajskich wyżyn
są okropne, wszędzie trwoga

bo w tym świecie pokręconym
i przez Boga i przez ludzi
przeżyć może tylko bydlę
sprawiedliwy wnet się zbudzi

i gdy spojrzy na świat wkoło
jak Sodoma tknięty winą
może dalej śnić na jawie
lub jak inni zostać świnią

świnia jest to takie zwierzę
co je karmią pomyjami
smętnie dumam patrząc w lustro
jak my wszyscy wyglądamy

i pytanie sobie stawiam
gdzie tu uciec z chlewu świata?
w którym chrząkasz tak jak reszta
albo klątwa na cię spada

lecz szczególna świń przywara
dziś najbardziej mnie przeraża
im się mocniej postarają
tym rzeźnika większa gaża

więc przed ryjem z lustra wiejąc
i świniami z otoczenia
jak duch znikam w swej krainie
tej bez głupców, bez cierpienia.

Raf

Czytany: 374 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy