>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Pamflet na niedowiarków
Czemu nie wierzysz serce moje,
w moje zdolności utajone.
Czemu Twa myśl tak płocha, nieufna.
Wierzyć trzeba,cieszyć się, radować
i kroku dzielnego dochować.
Twe zdolności jeszcze ukryte,
lecz przyjdzie czas,gdy zostaną, światu odkryte.
Niech wierszyk ten,będzie dowodem,
że wierszyk poprzedni też utworzyłam mimochodem.
Już to kiedyś sprawdzałeś,
Twym cytatem pięknym,
którego dokończenie tworzyłam
nieustannie, do znudzenia
tyle było wersji jego utworzenia.
Więc dość już niewiary, dosyć i basta
Twa siostra ma czasem myśl ulotną,
która niepostrzeżenie do wiersza urasta.
Człowiek to niedowiarek,jak biblijny Tomasz,
który, palcem sprawdzał Chrystusowe Rany.
Lecz i Jemu Jezus nie udzielił nagany.
W tym wszystkich i moja niech będzie nadzieja.

Gabi 2009.03.06
Czytany: 552 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ