eugmar. - KOMODA - wiersze.annet.pl

eugmar.
KOMODA
KOMODA
Pamięć...czy jest przeszłością zwęglałą,
poupychaną w starej prasce wspomnień,
gdzież w szufladach zmurszałe się ukrywają
nasze lata młodości i sumień złych tonie?

Czy pamięć jest książką przygód ukrytą
na kartkach losu w tej zakurzonej komodzie,
a może machiną czasu przed nami odkrytą,
gdy tracimy świadomość w sennej hipnozie?

Jak często sięgamy po nasze wspomnienia?
w górnych szufladach pewnie raz za razem,
w dolnych już rzadziej,bo są bez spełnienia,
zamknięte przed sumieniem nicości zawiasem.

Szuflad są tysiące i tysiące też tu wspomnień...
radosnych,smutnych,jest też strach i są miłości,
lecz większość jest lekkich,ot tak bez upomnień
naszego sumienia,takie normalne to zawiłości.

Lecz szuflady te dolne i ich pamięć piekielna
zła i bolesna,ukryta na dnie tej naszej praski
dręczy sumienia,lecz zawsze jest nam wierna,
chociaż ukryta przez stróża anioła,z jego łaski.

Otwieramy je rzadko lub nigdy,bo sumienie płacze
zbyt bolesnymi wspomnieniami,złem i szlochem
naszej duszy obolałej,bełno też w nich judaszej
hipokryzji i zakłamania,miłości fałszywej,macoszej.

Są i wstydem i raną na naszym sercu z bruzdami
spalonym empatią,ale i często ryczącym mazepą,
naszymi skrytymi myślami,samobójczymi ideami,
zmorą dopadającą nas w alkocholu,plugawą zlepą.

Czasem chciałbym te dolne szuflady już wyrwać,
wywrócić i pokazać światu,tę prawdę bólem ciemną,
wykrzyczeć jej zło i udręki i wstyd,móc porozrywać
i zapomnieć i odejść w spokoju,w moją wieczność...

Kto zrozumie te cierpienia i rozterki takiego buratina,
czy nie lepiej zostawić dół tej komody zamkniętym
i tylko szuflady jej górne sobie otwierać,bo wina
tam żadna,a wesoło i miło być ciągle uśmiechniętym...

eugmar.

Czytany: 343 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy