eugmar. - epoka - wiersze.annet.pl

eugmar.
epoka
EPOKA
Chodzę tak sobie wąskimi uliczkami
starego Menden,pastelowymi oknami
spoglądają na mnie czasy epoki dawnej,
kamienne brukowane ulice są mile zabawne.

Przypominają mi moje Chełmno młodości,
też bruk i wąskie kamienice,zaszłości...
Zresztą na prawie chełmińskim tu znanem,
oba miasta,Chełmno i Menden były zbudowane.

Więc patrząc na mury i kościoły się pnące,
na rynek i ulice czasem jarmarkiem grzmiące,
wspominam dawne czasy,epokę,moją,jakże inną,
jakby cały wiek w mgle niepamięci zaginął.

Turkot kół furmanek węgiel rozwożących
i pijanych furmanów na głos wrzeszczących...
Węgiel!węgiel przywieżlim dziś ludziska!
pierwszej klasy,za murarza nie osuszym pyska!

To znów kataryniarz na podwórko zahaczył,
smętnymi melodiami kamienice tu raczył,
też mistrz co noże,nożyczki,brzytwy ostrzył,
lub ktoś o suchy chleb się ciągle troszczył.

A gówniarze koła od roweru kijem toczyli,
tam gdzie kocie łby najlepiej się bawili,
ale ogólnie cisza jakaś była natchniona
szczególnie na wielkanoc czymś przepojona.

Czasem Star śmieciara bez migaczy stawał,
bo lizaki miał on,co kierowca wystawiał
sam na boki,gdy skręcać był Starem zmuszony,
śmiesznie to wyglądało,jestem znów wzruszony.

Gdy do sklepu się zaszło chleb kupić i masło,
już ślinka leciała na chałwę,maroladę,ciastko
i ogórki z beczki i inne przysmaki mnie kusiły,
wszystko ekologiczne,zdrowe świeżością mamiły.

Lecz tamto minęło i czasy są już inne,nowe,
więc dziś przy urodzinach,zachodzę ja w głowę
co robić,by utrzymać się na fali,jeszcze trochę,
nie trzymać się w opoce i stare zmienić w nowe.

Więc mam już pomysł na moję szczęście w tym bycie,
choć chumor mi nie dopisuje,nie jestem w zachwycie,
gdy coś mnie wkurzy to siąść w fotelu cichutko,
bluesa słuchać,w czar wspomień zanurzyć się króciutko...
eugmar.

Czytany: 331 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy