Pigon - Telefon - wiersze.annet.pl

Pigon
Telefon
Dryń! Dryń!
- Halo? Słucham? Tu mówi miś Władek?
- Cześć, tu wnuczek, Teodor niedźwiadek.
- Witaj wnusiu! Co słychać, gagatku?
- Oj źle dziadku, bo gdy po obiadku
Gramy w piłkę albo w berka w stadku
Rozbrykanych, wesołych niedźwiadków,
Zdarza mi się czasem przy upadku,
Wylądować boleśnie na zadku.

Nie dość wtedy, drogi dziadku Władku,
Że swe futro brudzę, to w dodatku
Inne misie kpią z brudnych pośladków.
Gdybym tylko futerko miał czarne,
Nawet w pluchę zabawy figlarne
Mimo błota, byłyby bezkarne.
Na to jednak widoki są marne
Bo jesteśmy niedźwiedzie polarne.

Brunatnego kolegi niedźwiadka
Futro kolor ma jak czekoladka.
Nie dotyczy go podczas gry w berka
Ta rozterka brudnego futerka.
Białe futro może i jest śliczne
I wytworne. Zalety ma liczne,
Lecz w zabawie jest dość niepraktyczne.
Miś polarny – czarny. To komiczne!

- Nie martw się nic, drogi Teodorku
Nie oglądaj się też na kolegów.
Wiedz, że futro białego kolorku
Zapewni Ci, wśród zalet szeregu,
Znakomity kamuflaż na śniegu.
Gdy na łowy się głodny wybierzesz,
Nie wypatrzy Cię tam żadne zwierzę
I myśliwy Cię też nie dostrzeże.

- Drogi dziadku! Ramionami wzruszę,
Bo myśliwych się lękać nie muszę.
Na łowy też nieprędko wyruszę.
Oczywiście, gdy lodowce wkoło,
Kry pękają, a śnieg mży na czoło
I opierać się trzeba żywiołom,
Białe futro mieć jest dość wesoło.
Tylko dziadku, my mieszkamy w ZOO!

Czytany: 298 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy