Wrzosek Justyna - Czas ucieka...

Wrzosek Justyna
"Czas ucieka..."
          Czas ucieka…
      Ten wiersz dedykuję księdzu profesorowi Pawłowi Góralczykowi SAC, mojemu Promotorowi na teologii, ojcu Ryszardowi Lisowi OMI, mojemu katechecie z klas 6 – 8,
siostrze Marii Buksie z rodziny Bł. Karoliny Kózki

Jak bym chciała, żeby już było po czwartku..
Dobro nigdy nie jest łatwe.
Czas się powoli przesuwa.
Czas się niestety dłuży.

Czekamy, oczekujemy
rozpięci między niebem a ziemią.
Zdarzają się niespodzianki,
z których żadna nam życia nie ułatwia.

Czas szybko przemija,
życie u jest u Boga jedną chwilą.
U Niego jest wieczne teraz.
My, gdy zmartwychwstaniemy…

Człowiek jest tajemnicą.
Długopis mi się nie wypisał.
Niektóre rzeczy da się przewidzieć,
lecz Bóg serce nie to, co na zewnątrz, widzi.
                                              Wt. 15.05.2012 14:25
                                                Kolonia Golice, dinning room

Czytany: 860 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy