Mrozowski Artur - O tej samej porze

Mrozowski Artur
O tej samej porze

O tej samej porze komar siadł na mej ręce
co zwykle i krew sobie pije zdrowo i
biedronka lata sobie po dworze
jak dawniej o tej samej porze i chłop
nie pańszczyźniany ziemię orze.

Orze człowiek wciąż przez życie całe
jak tylko może i nic z tego pan Bóg sobie nie robi
o tej samej porze zamyka drzwi raju dozorca i
nie wpuszcza pogromców zwierząt.

Zwierząt gospodarczych przybywa na planecie
gdzie zjadają dosłownie wszystko o tej samej porze
połykają kęsy jadowitej żmijki i stonki jak omega hity
zapowiadają przemiany.

Przemiany o tej samej porze powstają w jamie ustnej
gdzie psują się zęby te zabójcze i pliszka składa jaja i
cietrzewie oraz podział komórek widać
o tej samej porze.

Porze urodzaju przyglądaj się zuchwale gdy kochają się
nad rzeką dziką lub żyzną piszą ludzie.

Ludzie podobni jak krople wody pod piramidą
na wszystkich półkulach w układach nie tylko słonecznych
o tej samej porze robi nam się coraz gorzej i
gryzie drobny jakiś ustrój i zmienia się polityka kiedy.

Kiedy łza jak kropla rosy staje się pragnieniem
aby trwałym w nieskończoności uczuć o tej samej porze
kiedy kładę się spać , wtedy każde moje słowo
staje się już znowu tak kompletnie zbędne .

dzień jak dawniej o tej porze.

Czytany: 378 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy