Hanna G. - Święty człowiek z gór

Hanna G.
Święty człowiek z gór
Nasze polskie góry tę Iskrę skrzesały,
która rozpaliła serca tego świata,
i w ludzi zgnębionych tyle wiary wlała,
że od niej pękały komunizmu kraty.

W kamieniołomach poznał cel istnienia,
i przez całe życie serca-skały kruszył.
Po ziemi wędrując cały świat przemieniał,
modląc się za niego w głębi Swojej duszy.

Wielkiego człowieka zrodziły te góry.
On pragnął jedności wśród religi świata.
Bez względu na rasę i na kolor skóry,
pokochał każdego jak własnego brata.

Swą wielką miłością poruszał kamienie,
tak dużo dla świata czyny Jego znaczą,
człowiekowi, który zadał Mu cierpienie,
podał dłoń i z serca winę mu wybaczył.

Z całych sił wypełniał Swoje powołanie,
wszystkim grzechom świata rękawice rzucił.
A gdy znów usłyszał od Boga wezwanie,
wprost z rzymskiego tronu,w góry Swoje wrócił.

Na najwyższej góry stoi teraz szczycie,
i u bram niebieskich już został przyjęty.
Dla Boga poświęcił całe Swoje życie.
Szykują Mu miejsce pośród grona Świętych.

Czytany: 531 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy