>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Wiem
Wiem, dając ci te wiersze, że gdy imię moje
Do oddalonych epok szczęśliwie dopłynie
I sprawi - łódź niesiona wichrem po głębinie -
Że w ludzkich mózgach będą wzbierać snów przyboje,

Wówczas i pamięć twoja o szarej godzinie
Jak tympan czytelnika przejmie niepokojem,
A mając już braterską, mistyczną ostoję
W mych dumnych rymach - baśniom podobna, nie zginie;

Prócz mnie, od den przepaści do nadchmurnych dali
Nic ci nie odpowiada, wyklęta istoto;
Jak cień przelotny wzrokiem jasnym, lekką stopą

Odtrącasz śmiertelników tępych, co uznali,
Aniele spiżoczoły, że jad sączysz światu,
Ty, posągu o czarnych oczach jak z gagatu!


tłum. Józef Waczków
Czytany: 527 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ