>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Wstęga
Naznaczeni cierpieniem nie odnaleźli siebie
Szukali już w piekle, swych wnętrzach i w niebie
Odpowiedzi dlaczego, wytłumaczenia
Po co powołano ich do istnienia
To dusze rozdarte, co nawracając pali
Myśl ich - poezja najmroczniejszych detali
Jak wrzasków echa w głębokim Hadesie
Na rozdartych żaglach sen życie niesie
Zmącone umysły dreszczem spływają
Koszmar się ziścił. Zmory spać nie dają.
Utkaną nadzieję rozcina - to brzytwa
Z trucizną w sercu rozsądek nie wytrwał
Bez świateł na drodze, nie ma już odmowy
Ciężarem zgięta przyjacielu młody
Gałąź
Świat cały zamknęła jak księgę
Sznur czarny napięty posłuży za wstęgę
Spaliłeś ten teatr - brak niebiańskich pasaży
Chcesz zacząć od nowa. Szansa się nadarzy ?
Czytany: 630 razy


=>

Najnowsze




Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ