Mickiewicz Adam - Majtek - wiersze.annet.pl

Mickiewicz Adam
Majtek
< < <>
Słuchaj - rzekł majtek - jam od lat wiela Widział i kraj ten, i ludzi: A com ja widział, nigdy wesela W sercu rodaka nie wzbudzi.
Widziałem mężną cnotę w ucisku, W głowach pospólstwa ciemnotę, W głowach rozumnych widoki zysku, A w sercach niewiast pustotę.
Ja, co mię własne szczęście nie nęci, Com uniesioną z powodzi Resztę uczucia, myśli i chęci Ojczystej powierzył łodzi;
Mógłżem kosztować powabów życia, Gdy skoro wicher zawieje, w ostatniej łódce bliskie rozbicia Ostatniem widział nadzieje?
Lecz dziś rozpaczą nie będę grzeszył, Bo nim te brzegi odpłynę, Bóg mię widokiem nowym ucieszył: Poznałem zacną rodzinę.
Poznałem matkę, z serca Spartanki Lejącą polskiej łzę matki; Poznałem córkę w kształcie niebianki Dziwiącą duchem Sarmatki.
One jak święte wyznawcom wiary, Wskazanym na lwów pożarcie, Śmiały posyłać na głąb pieczary Ulgę, pociechę i wsparcie,
Mimo żelaznych dźwięków tarasu I trwożnych gminu okrzyków, Pomimo dzikich zwierzów hałasu I stokroć dzikszych strażników.
Poznałem!... przyszłość mię nie zastrasza. Sterniku! żagle do góry! Jedźmy!... Nie zginie ojczyzna nasza, Gdzie takie matki i córy.

(1824)

Czytany: 1276 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy