Małgorzata Lepczyńska - Cicha jak ostatnie tchnienie

Małgorzata Lepczyńska
"Cicha jak ostatnie tchnienie"
Chwila milczenia oszczędza kłopotów

Mózg wykonuje tysiące obrotów.

Jego myśl zła, jej zaś jest smutna

Po wieczność ona- dziewczyna pokutna.

Serce z rubinu pęka wnet samotnie

Wyrok Sędziego- więzienie dożywotnie.

Gniew ukazuje głosu Jego brzmienie

Skazana na ciernie, kona już sumienie.

Profetą ten, który mówi o wolności

Od złudzeń, grzechu i życia podłości.

Ona zniesie męki, ona złość przeżyje,

Imię Kata na sercu krwawiącym wyryje.

Lecz Kat- Przyjacielem, Kat- jest wiernym Bratem

Nie stanie przeciw niej z toporem i batem.

Kocha- lecz ją rani, ufa lecz nie wierzy

Pragnie pić z niej słodyczy kielichy przymierzy.

W celi wielkiej miłości biczuje i gnębi

Jednak tajemnicy w ten sposób nie zgłębi.

Czy świadomość dociera do Jego umysłu?

Czy potrafi poddać się woli tegoż "zmysłu"?

Ona pragnie więzienia! Jego za Strażnika.

Niech ją uczucie i trwoga na wylot przenika.

Niech staną się sobie bliscy niczym cała całość.

Niech szczerości zawita między nimi śmiałość!

Czytany: 920 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy