>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Krzyk
Płatkami róż wyłożyłaś moją drogę,
Teraz już wiem, że bez Ciebie iść nie mogę.
Skrępowany w stalowe i zimne kajdany,
Bezsilny, a dalej tworzy rany.
Szuka siebie, jak dziecko we mgle zagubiony,
Brakuje sił, a czym jest tak strudzony?
Przecież to nie Syzyf, który kamień toczy,
Złe, smutne, zapłakane, takie jego oczy.
Gdzieś na granicy przeciągany z jednej strony na drugą,
Krzyczy głośno "Boże! Którą drogą, powiedz proszę, którą?"
Czytany: 593 razy


=>

Najnowsze







Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ