Marcel Młyńczak - Demon - wiersze.annet.pl

Marcel Młyńczak
Demon
Op. 1 Nr. 27

Słońce nadal świeci;
Księżyc nadal krąży pośród gwiazd.
Góra nadal chroni od serca zamieci;
Na pustelni duszy ciągle siedzę ja.

Takie me życie, jakie obrałem;
Taka to noc, którą Ci oddać chciałem,
Gdybyś tu przy mnie była:
Krew szybciej płynęłaby w mych żyłach.

Na zawsze upadł entuzjazm.
Słodycz nie uczyni pociechy;
Nie dotknę już umysłem gwiazd,
Chwile uniesień oddałem pod strzechy.

Objąć i podzielić się mą myślą
Chciałbym z tobą Kochanie;
Ale rozum nie pamięta, jak brzmiało
Serca mojego do Ciebie wezwanie.

Nim się w słowach uczyni myśl cała,
W sercu i we wszystkich tętnicach,
Natrafi na opór, jakiego nie chciała
I pozostanie w serca niedostępnych licach.

Zmysły kłamią oddziaływaniu;
Rozum się z duszą nie dogada;
Nieczyste dźwięki fortepianu;
Jakie me słowo, taka ballada...

Serca otchłani poznać niedoświadczon
I Ty, ma luba, do tego niestworzona,
Wzajemne poznanie utrudnia demon,
Którego moc wyliczym w milionach...

Czytany: 610 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy