>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

niebłahy
Chodzi o to, żeby to wszystko widzieć
z przylegającej do sadu szopy z sianem

Obcasy dziewczyny żyletki chłopaka
święcie jak jego kolor i zapach sadu
przez szpary w ścianach sosnowych
zagląda wzajemność poprzedników

zadaszenie werandy obok stara lipa
tak zaczynam punktować historię

podwórko podarowane mi przez mamę
dzisiaj okrążone liniami pod napięciem
tu jest wiele rzeczy, jakich nie widziałem
do dzisiaj za powieką był tylko biały śnieg

Dwa tysiące dziewięć dwudzieste pierwsze stulecie.
Po wyjątkowo srogiej zimie straszą ociepleniem
na wzniesieniu po prawej za sadem jest cmentarz.
Pokrzepieni na duchu - nie muszą się już martwić.

Od czasu do czasu żałują,
że ci, co pielęgnują ich okrycia
nie są z ich pokolenia
- na szczęście co może się wydarzyć
gdy rozmawiać mogą z poetami.

Czytany: 836 razy


=>

Najnowsze




Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ