Wypych Tomasz-giaur - Tej która koi gorycz duszy

Wypych Tomasz-giaur
Tej która koi gorycz duszy

Przestrzenie nieograniczone
otaczają, swoje rysując obrazy
pędzlem tajemnic czekających na zgłębienie,
śpiew niosą radosny, Edenu otwierają podwoje

W te rozgwieżdżone podążam niebo
za tobą, a Ty motylim trzepotem uciekasz
grając ze mną w berka,
rozgoryczoną uspokajasz duszę
zabawą której czas zazdrości,
zazdrości że on dla nas bez znaczenia

W polany majem majaczące
wbiegamy z uśmiechem
sycąc patrzenie zgłodniałe takich widoków
pląsamy niewinnie
w porannej brodząc rosie stopą nagą
głębokim tchem zpijamy piękno kwiatów
bryza czołom rozpalonym chłód niesie wesoła

Dłoń w dłoń płyniemy
lotem w skrzydłach powiewu
flirtując naiwnie
z szumem który pośród drzew
przed nami brzózek chyli korony

Tacy szczęśliwi w tej dziecinnej naiwności
spoglądamy sobie w oczu ogniki

I pragnę to wszystko zatrzymać
i Ciebie i taniec makowy

I co dzień od nowa przeżywać
i z ust twoich słodkich
pić ze zdroju bajecznego
słodycz słów płynącą

Czytany: 881 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy