Budek Zbigniew - ach jaka wiecha

Budek Zbigniew
ach jaka wiecha
stało się tak
Ze naszym dzieciom
(Piotruś i Kasia)
zachciało się wiechy
tak zwyczajnie
dla pociechy

pociecha
już od dawna
przez Kasię obiecywana
przyszłe
babcie i dziadków
za nos muskała
więc staruszki
mieli już pociechę
z czekania na wiechę

Kasia i Piotr
zrobili tak
wykopali dziurę
zalali ją betonem
i poszli w górę
po cegłach
żelazie
przez beton na dach
dach robił wujek
gdy zrobił strzechę
zawiesił wiechę
i powiedział tak:

moi kochani
dla was ta wiązanka
wiązanka dumna jak wiecha
zamienia dom
w łąkę kwiatów
ściany jak wypieki miłości
w dywanach komedianci
łazienka z konfesjonałem
biblioteka jak sztuka kochania
w kuchni pełnia rajska
sypialnia księżyca pełna.
drzwi wejściowe
weźmiecie pod rękę
by nie stały w drodze
do parzenia herbaty
tak pięknie wystrojony dom
sam będzie zbierał na raty
dla waszej radości
pociechy
i dumy
macie port
wasz okręt
i jego cumy
z kotwicą ciężką
jak piękne życie

Czytany: 1641 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy