Woźniak Marcel - Elektrowrony

Woźniak Marcel
Elektrowrony
Czy dusza zawsze przegra z ciałem?

Kto dziś był grzeczny
Ręka do góry
No mówię do was!!
Kto nie kradł jabłek
Z zatrutych drzew

Szponiaste palce
Rozrywają stratosferę
Każdy chce
Bardziej
Napchać niebem
Tłuste kieszenie
Swoje

Za dwoje
Oczywiście
Bo
Lepiej
Więcej
Moje..
Wszystko moje
Naj... naj... nein!

Najlepiej opętane głowy
Do sejfu świata
Chciały wejść
Łomem
Wentylacyjnym otworem
Co przez niego przecisnąć
Się nawet szczur nie chciał
I prysnął

Chociaż..
Taka
Elektryczna planeta
I elektryczni ludzie na
Niej
Uśmiechy
Elektryczne

W szeleszczącym morzu złudzeń
Pełnym elektrycznych łez
Iluminacje
Elektryczne, rzecz jasna
Bo...

O..
Odciski palców na niebie
Znów ktoś się zgubił
I szukał drogi do ciebie
O Boże - jakie to żałosne: druga strona tęczy...

Druga strona tęczy jest czarno-biała, bejbe
Druga strona lustra.. murowana
Czerwoną cegłą
Elektrycznie

Ponawiam pytanie
To -
Czy
Dusza zawsze przegra z ciałem?
Bo
Znów nie odpowiedziałeś.

Napisz dużymi literami
TAK
Lub
NIE
Lub
TAK
Lub..nie
W liście, o tak
Albo nie. Nie spiesz się z odpowiedzią
Poczekam
Najwyżej osobiście
Usłyszę to słowo
W drodzę
Na górę
Albo na dół
Po tej drabinie
Co to ją kiedyś wyśniono
Elektrycznej

Czytany: 1124 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy