Monal Wiktor - Podły mój losie

Monal Wiktor
Podły mój losie
Dlaczego mój losie
Odbierasz mi skrycie,
Całe moje marne
I koszmarne życie?

    Ja się na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

Dlaczego mój losie
Odbierasz mi dziecię?
Mój mały syneczek
Będzie tęsknił przecież?

    Ja się na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

Dlaczego mój losie
Łzy są takie słone?
Zwróć mi moje dziecię,
Zwróć dni utracone!

    Ja się na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

O mój podły losie!
O mój podły świecie!
Zobacz, tam daleko
Płacze moje dziecię!

    Ja się na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

O mój ty najdroższy!
W czym ja Ci pomogę?
Za daleko jestem,
Siebie dać nie mogę.

    Ja sie na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

Po cóżeś mnie matko
Na ziemię wydała,
Żeby teraz przez mnie
Dziecina płakała?

    Ja się na świat podły
    Nigdy nie prosiłem,
    Byłem jaki jestem,
    Jestem jaki byłem.

Czytany: 1675 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy