>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

List
                                                            

       Znowu do Ciebie piszę moja przyjaciółko
       By dopomóc Ci w bólu i rozterce ciągłej
       I niech słowa moje będą tą jaskółką
       Która wiosną przylata by nadzieję zbudzić
       W tych co ją stracili z woli słabej duszy
       I poddali się złemu, które wszędzie czyha
       By swoimi wrzaski rozsądek zagłuszyć
                                       
       Trudno znaleźć jest kogoś kto sam siebie zgubił
       I zamknąwszy oczy nie próbuje szukać
       A wystarczy tylko by się płomyk zbudził
       Co rozpali serce byle go rozdmuchać
                                    
       Jakże chciałbym Ci pomóc w tym niedobrym czasie
       Który spadł na ciebie by Ci duszę strwożyć
       Gdy jestem daleko niech choć radą służę
       Ty zechciej ją przyjąć i przemyśleć staraj
       Niech choć w taki sposób przyjaźń Twą przedłużę

Czytany: 1292 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ