Sobiech Piotr - *** Życie Narkomana ***

Sobiech Piotr
*** Życie Narkomana ***
Byłem dawniej normalnym człowiekiem
Miałem wszystko dom rodzinę
Nade wszystko utraciłem
Utraciłem ojca matkę
Dom rodzinę
Życie moje stało się rannym koszmarem
Czułem ból w sercu
Pojawił się ktoś kto
Mawia że mi pomoże
Zaufałem mu i wziąłem
Biorąc niepewnie do ust
Czułem strach przed tym co robię
Jednak biorę to już drugi raz
To nie bywałe to pomaga
Trzeci czwarty
Piąty i dziesiąty
Brać przestać już nie mogłem
Żyć bez narkotyków nie potrafiłem
Brać przestać już nie przestanę
Żyć bez narkotyków nie przestanę
Tak bior±c masę narkotyków
Napotkałem sekty i nieświadom podpisałem
Podpisałem wstąpienie choć tego nie chciałem
Przez to wszystko miałem widzenie
Syna człowieczego umiłowanego
Dał mi widzenie siebie samego
Dał mi doskonałe zrozumienie
Wtedy kochanym być zapragnąłem
Wydostać z stamtąd się nie mogłem
Wydostać się i być wolnym zapragnąłem
Postanowiłem żyć
Bez narkotyków i sekt
Żyć z Bogiem i przyjaciółmi
W przyjaźni i miłości
Przez całe życie swoje

Czytany: 5854 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy