>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

----
Czyżby to była zawiść?
Jestem pewna że to ona,
Tak mroczna i zdradliwa,
Dociera do najskrytszych
zakątków serca.
Zaszywa się w nim,
Szpera w mej duszy,
Pozostawiając po sobie
ślad wieczności.
Straciłam kontrolę nad nią.
Już mnie nie słucha,
Straciłam ją jak traci się
glos...
tak szybko...
tak bezsilnie...
i tak glucho.
Zamilkła już moja dusza
w szarej klatce rzeczywistości.
Sprawca tego jest ona
Zwana kiedyś MATKĄ.
powtarzała stale:
"Nasze serca moja i twoje
stanowią jednośc
biją i zawsze będą bić
jednym taktem, którego
nawet śmierć nie jest w stanie
ZAKŁÓCIĆ"
To ona dala mi życie
Lecz to ona także je odebrała
Jej słowa tak kruche
i bolesne
Sprawiły, iż zapada się
podemną grunt.
I nikt nie jest w stanie
wyciegnać pomocnej dłoni!
Czytany: 1168 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ