>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

"Konwalie"
Konwalie
Ten wiersz dedykuję mojej siostrze Elizce i Piotrkowi Dejnece

Konwalie umaiły pokój.
Myślę o konwaliach układanych w pęczki.
Kwitną one raz do roku,
by niewinność światu obwieścić.

Konwalie to mój kamieniołom.
Łebki konwalii spadają cichutko.
Nie mam ukochanego poza Tobą,
gdy z rąk duchowe białe gołębie wypuszczam.

Ile razy przychodzę zatroskana,
chcąc, by biel konwalii trwała w moim sercu,
abyś Ty drugi raz Twoją zabłąkaną owieczkę odnalazł
w tym zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu.

Konwalie się skończyły dawno już.
Ich wspomnienie budzi mój niepokój.
Powolutku przychodzi mój Anioł Stróż,
który nie chce dostrzec łzy w moim oku.

                                                    Czw. 20.08.2020 12:43/44
                                                    mój pokój, obok łóżka


Czytany: 1448 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ