Maria Polak (Maryla) - cóż z tego

Maria Polak (Maryla)
cóż z tego

cóż z tego szpital kroplówek moc spływa
myśl biegnie tam gdzie są kwitnące ogrody
wiatr ciszę rozdzwania z zielenią się wita
delikatnie muska pąk róży bez zgody

bezustannie dzwoni świerszcz ukryty w trawie
po rosie nie został nawet ślad niewielki
promień pląsa wszędzie tylko siąść i patrzeć
jak stara się wszystko rozjaśnić upiększyć

powietrze szafirem drga spiekotą straszy
zamyśleniem biegnie na spotkanie polom
łapie woń różowych koniczyn kwitnących
na barwne przydroża falą błysków dążąc

jestem tu a jednak rodzę się gdzieś w lesie
pośród szumu sosen sięgających nieba
chociaż tak naprawdę chodzi w nim już wrzesień
co niejedno widział o niejednym wiedział

kiedy cisza białych ścian przytłacza ciąży
przyjemnie jest pobiec do miejsc pełnych ciepła
pośród mchów odpocząć błękit nieba odkryć
tęczą się rozpalić kwiatów ptaków pieśnią
15.09.2016 r.

Czytany: 294 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy