Bożena Szeląg - Dla kogo żyć

Bożena Szeląg
Dla kogo żyć
Kiedy byłam dzieckiem małym
Cieszyłam się sercem całym
Z życia, co rodzice dali-
Przecież bardzo mnie kochali!
Dla nich więc radością byłam
Dla nich więc już zawsze żyłam.
Kiedy chłopca zapoznałam,
Całym sercem pokochałam,
On cieszył się mną jak kwiatem
Byłam całym jego światem!
Jego chętnie poślubiłam,
Dla niego już odtąd żyłam.
Kiedy na świat przyszły dzieci -
Niech im zawsze słonko świeci -
Swoją troskę im dawałam
O sobie nie pamiętałam.
Dla nich przyjaciółką byłam,
Dla nich też codziennie żyłam
Tak mijały lata całe,
Dzieci dziś już nie są małe.
Znów zostałam sama z mężem
Serce było mym orężem…
Starość już wielkimi krokami
Dopadła i została z nami
Mężem się opiekowałam,
Jemu troskę poświęcałam.
Inna osoba też obok mieszkała
Co pomocy mej potrzebowała.
Znów miałam dla kogo żyć,
Me serce miało dla kogo bić.
Wciąż się czuję duchem młoda,
Lecz energii mojej szkoda…
Nie ma już sąsiadki, męża…
Kto pragnie mego oręża?
Nie zamknęłam serca bram,
Lecz dla kogo żyć dziś mam?
Nie narzekam jednak przecie,
Bo przyjaciół mam na świecie!
Oni me dni wypełniają
Moje myśli zaprzątają!
Póty serce będzie bić
Póki jest dla kogo żyć.

Czytany: 451 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy