Szydzik Zofia - Wiosenne impresje

Szydzik Zofia
Wiosenne impresje
Motto:
„Ptak w gałęziach topoli.
— I co dalej?
— Topola w błękitnym niebie.
— I co dalej?
— Niebo błękitne w wodzie.
— I co dalej?
— Woda w każdym świeżym płatku.
— I co dalej?
— Świeży płatek w róży.
— I co dalej?
— Róża w moim sercu.
— I co dalej?
— Moje serce w twoim.”

Juan Ramon Jiménez – wiersz " Kwiecień"

   I

W sadzie

Zabliźnia rany po zimie zieleń młoda,
biedronki kończąc kropką, piszą wiersze...
Biała wiśnia szepcze z zefirem, o godach
z trzmielem, co lata z kaczeńcem w butonierce.

Wiosenny patrol zaczęły smugi słońca,
śląc zalotnie oczko krokusom pośród traw;
kaczeńcom zaś nad stawem złotego gońca,
do załatwienia jest wiele miłosnych spraw.

   II

Na łące

Kwiecień przetkał złotem zielony kobierzec,
tu żółcią zaprasza jaskier, tam znów mniszek.
Stokrotki słońcu dziękczynne ślą pacierze,
czasem nawet śnią, gdy zefir je kołysze.

Wszystko wokół wdzięczy się w lazurze wiosny,
i gwiżdżą kosy na cały regulator!
Nawet ruczaj cicho szemrze coś miłośnie
i motyl pieści kwiat- nektaru amator.

Coś w trawie piszczy, coś kumka i skacze,
zwietrzyły żaby snujące się feromony...
Tulipan ze wstydu oblał się szkarłatem,
wokół erotyzm snuje się każdej strony.

   III

Przy stawie

Chwilą przysiadła rozmarzona dziewczyna,
po lustrze w ślad za refleksem okiem wodzi.
Myślą nieobecna włosy w tył upina,
westchnieniem tęskni za miłości powodzią.

Wtulona w krajobraz, w zielony wodospad,
w turmalinową otchłań i kwiatów deszcz.
Pragnie, by kochanek na zawsze pozostał,
i niczym sztylet, przeszywa wspomnienia dreszcz!

Zaplecie wianek, wszak zgubiła jesienią
w leśnym listowiu w odcieniach szkarłatu.
Kusząc los – słów szeptem – może coś odmienisz?...
Daj kochać raz jeszcze!... Może tego lata?...

Czytany: 1340 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy