Krysinska Daria - ZGUBA - wiersze.annet.pl

Krysinska Daria
"ZGUBA"

Szczęście? Czym jest ono?
Każdy zna definicję pono....
Ale czy ktoś tej emocji doznał?
Czy ją dotknął? Czy ją poznał?
Z tego co wiem to się nie przedstawia
Więc człowiek ją sobie często wmawia.

Bo smutnym być smutno
A wtedy i szaro i nudno
Więc lgniemy do radości
Wyzbywając się swych słabości.

Lecz to, co przeżywamy nie jest prawdziwe,
A wobec siebie- to nieuczciwe!
Zatem poszukiwać szczęścia rozpoczęłam
I ostro się tym szukaniem zajęłam/

W lesie, na łące i w górach
Lecz wciąż tylko bujałam w chmurach
W parku, banku i pracy na pół etatu
Ale to również nie dawało rezultatu

W końcu po zmroku do domu wróciłam
Żadnego z domowników nie obudziłam
Położyłam się na łóżko swoje
Zbierając myśli niczym otwarte zwoje

Bo szczęścia mi nadal brakowało
I to mi ciągle spać nie dawało
Więc na drugą stronę się obudziłam
I od razu się ożywiłam

Szczęście moje odnalazłam
I po co ja tak daleko lazłam....
Ono przecie tak blisko było
Lecz moje serce na ślepo biło

Bo zapomniało o miłości
O tym, co daje najwięcej radości!
A miłość i szczęście chodzą parami
Lecz niech to zostanie między nami ;)
Dajmy innym samym dojść do tej mądrości
Że należy kochać i żyć w miłości.

Czytany: 666 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy