>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Saturn

Porozsiewane ogniste nasiona
Rosną w przestrzeni, której granic brak.
Wobec gwiazd milknie dusza zadziwiona:
Jak pojąć wieczne dzieło Stwórcy, jak?

Lecz przed północą gdzieś na nieba skraju
Wschodzi trup Saturn i jak ołów lśni
Dzieła Twe, Panie, litości nie znają
I wieszczą straszne dni.

przełożył Maciej Froński
Czytany: 1289 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ