Marcin Górnicki - Mrówka - wiersze.annet.pl

Marcin Górnicki
Mrówka
Mrówka

Biegnę szybko do mrowiska
Przez pustynie, rzeki, góry
W sieć kanałów znów się wciskam
Znam tu dobrze wszystkie dziury

Niosę siostrom informację
Że odkryłam złotą żyłę
Jestem pewna, że mam rację
I że nigdy się nie mylę

Nigdy z nikim nie rozmawiam
Choć się wszystkie rozumiemy
Na swym szlaku trop zostawiam
Którym ruszy armia niemych

Ten co stanie nam na drodze
Lepiej niech się dobrze schowa
Bo gdy znak dam mej załodze
Będzie miał czego żałować

Robotnice i tragarki
Wojownicy i zwiadowcy
Wosko naszej mrówczej barki
Perfekcyjni zawodowcy

Pracowici i posłuszni
W służbie Jej Królewskiej Mości
Do rządzenia naszym klanem
Nikt pretensji tu nie rości

Jedna matka nas zrodziła
Krew z dynastycznego rodu
Wielka, genetyczna siła
Lasów straż, miast i ogrodów

Nasza wielka, dobra mama
Swoją trudną pełni rolę
Z tronu widząc życia dramat
Naszą dolę i niedolę

Pod obronę twą mamusiu
Uciekamy my - mróweczki
Kiedy Ciemność wojną kusi
Z Światłem w zwarciu tkwiąc odwiecznym

Tyś mądrością jest niemiecką
Przeszłość znasz i przyszłość naszą
Ruską swołocz znasz zdradziecką
Oni każdą wolność zgaszą

Naszą silną, czarną armią
Bronić masz mrowiska granic
Słabszych mrowisk dzieci karmiąc
Które Ciemność pragnie zranić

Ja do pracy swojej wracam
Cukru szukam w każdej dziurze
Wielką moc ma moja praca
Dobrze mi w mej mrówczej skórze

Swoją mrówczą pracą ludziom chcę przekazać
Zawsze aktualne, bardzo proste słowa
Których ślad z pamięci nie da się wymazać
Że ten naród silny, gdzie rządzi Królowa

(c) Kmicitz 2016

Czytany: 287 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy