eugmar. - gaj - wiersze.annet.pl

eugmar.
gaj
GAJ

Szumią nad brzegiem jeziora
szuwary
kołysząc się tęsknie
jak senne mary,
obok rzeka wpływa zemrząc leniwie,
to uroczysko nas wita
skryte, leciwe.

Tu gżegżółka liczy czas
utęskniony,
czas co w dal
odleciał niezmierzoną
i jak żuraw,
który szuka krain dalekich
czeka snu,
co z magią tańczy na wieki...

A wszystko to gęstwiną
dziko otulone
przykryte całunem czarów
zielonym,
dębów starodrzew
od wieków tu ukryty
strzeże chciwie tajemne obrzędy
druidów.

Starodrzew świętych pni
był już znany
w czasach,
gdzie lud żył już zapomniany,
z druidami modlił się o dobro
swej ziemi
prosząc boga o spokój
dla jego wiernych.

Gaj jest otoczony
cudnej rzeki zakolem...
tworząc mały półwysep
jakby
w kręgu lub kole,
oddzielony od reszty boru
przytulony...
milczy
sennie mrucząc swą historię
w leśnej ciszy.

Nieco bokiem jar się ciągnie
ciemny i urwisty,
broniąc dostępu
do świętego gaju
zawistnie,
ścieżka się tu wije w tym
leśnym półmroku
prawie...
że niewidoczna dla obcego wzroku.

Wąska na stopę dróżka
ukryta pod trawą
tak jak wąż błądzi labiryntem
niemrawo
i na ów półwysep
prowadzi się skrycie,
by dojść do dębów i przycupnąć
w zachwycie.

O świcie promyki słońca
gałęzie drzew
muskają
pieszcząc omszałe pnie
świętych ołtarzy
nieśmiało,
skaczą na środek polany
i tańczą marzeniami...
przyglądają im się głazy historii
co tu przysiadły.

W majestatycznym kręgu te wielkie
kamienie
jak strażnicy czasu
skrywają
swe dawne dzieje,
tylko czasami o zmierzchu
szepcą między sobą
o dziejach dawnych,
których świadkami były
i ozdobą.

I tylko czasami
zakochana
parka młodych
zabłądzi w te skryte
leśne gaju święte
ogrody,
i kąpiąc się w pobliżu ,
pluskając
ciałami nagimi
...ożywiają
pamięć światków
w świętości ich wiecznymi...

eugmar.

Czytany: 345 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy