>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Wędrowiec
Jakże mroczna jest dusza strapionego wędrowca,

jakże smutna i szara,

nie cieszą go góry co je widział przed chwilą,

nie cieszy szum morza ospały.



Jam jest wędrowcem,

Ty drzewem pod którym odpocznę,

usiądę przy tobie na trawie,

w twoim cienu odpocznę,

a Ty mi zaszumisz,

ukołyszesz,

uciszysz,



Pozwolisz odpocząć u twoich stóp,

pozwolisz zasnąć

i strzegł mnie będziesz gdy będę spała,

staniesz sie domem,

opoką,

drzewem,



A potem wstanę i pójdę dalej

w smutku wedrować,

a ty zostaniesz i sie pewnie staniesz

domem dla innego wędrowca.


Czytany: 914 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ