Samotna Victoria - Rozmowa - wiersze.annet.pl

Samotna Victoria
Rozmowa
Pół roku? Aż tyle? Aż tak długo Go nie ma? Go nie ma... tu z nami...
                                                                                                                odszedł...
Odszedł lecz nie zostawił nas samych
Nie zostawił?
Nie, zawsze tu jest. Widzi nas.
I patrzy z okna jak dawnej?
Patrzy, nic się nie zmieniło... No, może okno tylko... Okno jest niebiańskie.
I patrzy teraz na nas?
Tak, cały czas na nas patrzy i widzi i uśmiecha się jak dawniej...
Tym samym serdecznym uśmiechem?
Tym samym... Tym samym... On tak naprawdę nigdy nie umrze
Nie umrze? To samo myślałam... Wtedy... Pół roku temu, kiedy jeszcze
                                        tliła się nadzieja... A może jej wtedy nie było?
Była i zawsze będzie. Ale On nie umarł. A wiesz czemu?
Czemu?
Bo żyje Tu.
Tu?
Tak, Tu.
Tu, po lewej stronie?
Tak. Wiesz co tu jest?
Nie
To Serce
Ser-ce?
Tak Serce. Tym kochamy
I On tu zostanie?
Zostanie. Bo zmarli, których kochamy, żyją w nas właśnie Tu... Właśnie
                                                                                                                               Tu...

Czytany: 1504 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy