Banasik Przemysław - Samotność i cierpienie

Banasik Przemysław
Samotność i cierpienie
" Wspomnienia.."

Chciałem utopić się, w Oceanie Samotności
Bez uczuć, troskliwości i miłości
Opętał mnie demon wieczności
Bo ciągle liczę dni mojej samotności
A moje serce domaga się miłości

Potem przyszło cierpienie i uświadomienie
Bowiem już nigdy nie poczuje Bicia serca, ciepła rąk i bliskości ust twych
Wiem już że nigdy więcej nie przytulę się Nigdy więcej nie poczuję ognia w moim sercu
Nigdy więcej nie odczuję ciepła twego ciała Ale to wszystko się skończyło
Ale rozum mi podpowiada nie byłaś mi przypisana Bo nie postarałaś się pokonać oceanu rozstania
Zostały mi tylko łzy, sny i wspomnienia....

Lecz przez ból i cierpienie
Przeżyłem moje odnowienie
Opuściłem mój ocean samotności
Pokonałem demona wieczności
Chcę na nowo odczuwać ciepło miłości
Chciałbym przeżyć znowu
Kolorowe dni i magiczne chwile
Przecież przez lata miałem ich tyle
Przez te cierpienia zostaną mi tylko wspomnienia
Pozostanie mi tylko kilka zdjęć w sercu i wiara...w lepszą miłość

I będę na nowo odczuwał uczucie miłości
Będę czuł jej dotyk , ciepło rąk i ust I szepczący koło mojego ucha głos
A zimny ocen samotności...zamienię
W ocean pragnień, marzeń i naszej miłości.

Czytany: 2864 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy