Świąć Agata Paulina - Miłość kocha śmierć

Świąć Agata Paulina
Miłość kocha śmierć
Będąc tu, myślę o Tobie
Słuchając, wciąż słyszę Twój głos
mówiący tylko do mnie
Patrząc, widzę Twą twarz przed oczami
gdy patrzyłeś na mnie.
Widzę Twój smutek, który nosisz.
Czuję jeszcze Twój ciepły dotyk,
choć zimnym już się stał.
Żyję, choć bez Ciebie nie istnieję
Nie istnieję bez Twojej miłości
Widzę w oddali Twoją sylwetkę, gdy odchodziłeś
W czarną paszczę matki-ziemi
Patrzę, i nie pojawiasz się znów
Nie przynosisz ciepłego słowa
Z uśmiechem w oczach
Dlaczego los nas tak rozdzielił?
Tyle poetów opisywało miłość
Ale czy ktoś może opisać Ciebie...?
Jak długo mam czekać na śmierć
każda noc jest koszmarem
Każdy dzień jest męką
Ciągle mi mało, wciąż mi mało...
Wierzę, że czujesz to samo.
Choć to uczucie tak trudno opisać...
I czekaj na mnie.
Ja czekam.
Spotkamy się- w niebie...
Żyj tam szczęśliwie...
Żałuję, żałuję, żałuję...
Umarłeś, abym ja mogła żyć...
Czemu? Los twierdzi
Że prawdziwa miłość to ta,
w której śmierć zabrała głos...

Czytany: 3012 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy